vrijdag, januari 14, 2005

Friendster

Ken je dat?
Als niet dan moet je even naar www.friendster.com
Je moet eerst registreren. Als je geregistreerd bent dan kun je daar je oude en nieuwe vrienden zoeken. Misschien is dit in Nederland nog niet bekend, maar wie weet dat Friendster binnenkort in Nederland bekend zal worden.

Wat ik wil vertellen is de 'testimonials' die ik gekregen heb van mijn vrienden op de site.
In elke testimonial die ik kreeg, lees ik altijd terug dat ik volgens mijn vrienden een religieus persoon ben. Mijn vrienden zien mij als een trouwe kerkganger die ook God vrees.

Eerlijk gezegd heb ik vaak gefaald. Af en toe naar de kerk gaan wordt een routine activiteit. Bijbel lezen en bidden zijn soms als een last voor mij. Ohhh ik schaam me dood toen mijn beste vriend zei dat ik smoesjes had gezegd omdat ik niet naar de kerk wilde gaan. Mijn smoesjes waren dat ik geen rok bij me had (ik ga altijd met een rok naar de kerk) en geen bijbel, etc etc.

Een paar dagen daarvoor ben ik juist gezegend met een leuke stage-opdracht met een mooie vergoeding (even verklappen, dat was meer dan 500 Euro per maand). Ik was erg ondankbaar :-( dat ik nog durfde om smoesjes te geven. Ik moest eigenlijk tot God komen en Hem danken voor de zegen.
Maar goed, God is niet alleen God van liefde maar Hij wil mij ook leren om trouw en dankbaar te zijn. Precies 1 dag na die 'smoesjesdag' kreeg dus de e-mail dat ik die mooie vergoeding niet zal krijgen. Tot nu weet ik nog niet hoeveel Euro ik zal krijgen. Akh ja...ik was schuldig. Gelukkig dat Hij ook een God van vergeving. Ik heb nog hoop dat alles goed zal aflopen.

Even pauze

Sorry trouwe lezers, ik heb al een paar dagen niets geschreven.
Op dit moment heb ik het heel erg druk met mijn studie.
Echt niet te geloven.

Volgende week is de deadline van een project die ik al meer dan half jaar gedaan heb.
Het project is tot nu toe nog niet af. Nog erger, ben ik de projectleidster!! :-(
Ik zit samen met andere 6 jongens in de groep. Ja, ik ben de enige dame....pff...

De jongens en ik hebben echt hard gewerkt om een mooi product te maken.
Er waren ook zoveel problemen...de opdrachtgever die perfectionist is, de taal (Engels) die we niet goed beheersen, de tijd die eigenlijk te kort is, etc etc etc...
We zijn af en toe overgespannend, hebben kleine ruzie met elkaar, misverstand hier en daar, vemoeidheid en slaap gebrek. In één woord STRESS!

Daarnaast wil ik ook over 1 of 2 weken beginnen met mijn afstudeerstage. Daarom wil ik alles af hebben voordat ik met de stage begin.
Maar ik heb nu ook een probleem met mijn aanstaande stage. Een paar dagen geleden was het een perfecte stage. Ik kreeg een leuke opdracht met een mooie vergoeding. Gisteren heb ik een e-mail ontvangen van mijn stage-opdrachtgever. Hij zei dat de vergoeding is niet goedgekeurd door het hoofdkantoor. Tja jammer....maar ik ben al gelukkig als ik daar stage mag lopen en geld staat dan op de tweede plaats. Ik kan nu nog niets aan doen, moet nog afwachten... :-(

Het is echt een spannend moment voor mij....nogmaals mijn excuses dat ik hier binnen een paar dagen niet actief ben.

vrijdag, januari 07, 2005

Tot over je oren verliefd zijn

Yes... een mooie Nederlandse uitdrukking, vind je niet?
Ik vind het echt mooi, echt serieus!
Ben je nu verliefd?
Als ja dan heb je geluk want je ziet alles mooier als je verliefd bent.
Tenminste dat was mijn ervaring.

Maar... stel dat die persoon die je leuk vindt, een negatieve reactie geeft.
Hoe voel je je dan?
Ik zou echt niet weten hoe het gaat bij jongens. Wat doen jullie, jongens?
Als het bij mij gebeurd is, ga ik huilen... (tja meisje...)
Af en toe vind ik ook stom hoor, maar ik kan er niets aan doen.
Voor mij is dat een manier om de pijn te verzachten.

En ik zit nu ook te denken aan die 'stalker'...
Ik kan heel goed begrijpen hoe pijn het is om geweigerd te worden.
Maar ik kan er ook niets aan doen... :-(
Ik weet voor een paar mensen is het heel moeilijk is om een geliefde los te laten.
Maar als je dat niet doet dan heb je echt een groot probleem... :-(
Je leeft elke dag in je dromen... en dat is pijn!

Soms vraag ik me af... waarom moet ik de pijn voor zoveelste keer dragen?
Weet de Koning mijn tranen? Ik ben toch Zijn kind?
'Majesteit, kijk mijn hart... gebroken...'


woensdag, januari 05, 2005

Stalker

Voordat ik dit bericht typ, heb ik mijn mailbox geopend.
Vandaag heb ik een e-mail ontvangen van een 'stalker'.
Ik heb gewoon geen ander woord kunnen vinden dan stalker...

Hij is eigenlijk geen echte stalker hóór,
hij is mijn oude schoolvriend, toen ik in de middelbare school zat.
Hij woont ook ver genoeg van mij, in Jakarta dus.
Maar zijn e-mails vind ik helemaal niet leuk.

Hij was...is...verliefd op mij, maar ikke niet...
Hij is gewoon mijn type niet en ik weet zeker dat hij zichzelf niet kan veranderen.
En dat mag hij ook niet doen. Ik wil niemand veranderen.
Hij moet gewoon accepteren dat hij mijn type niet is.

In zijn laatste e-mail heeft hij dit geschreven:
Ik zei in mijn vorige e-mail 'I love you' , waarom zeg je dat niet terug?
Wil je mijn vriendin worden?
Ik heb het antwoord nodig. Als het antwoord Nee, dan kan ik een ander zoeken, ehm just kidding!!
Wat er ook gebeurt is mijn liefde alleen voor jou....

Bah! Ik word misselijk...
Ik heb vaak laten zien dat ik niet van hem hou.
Tja...ik heb nog nooit gezegd dat ik niet van hem hou, maar hij zei toen ook nooit dat hij van mij houdt. Deze e-mail is misschien de eerste keer.
Maar ik wist wel dat hij van mij houdt, zijn gedrag... Ik let toch op de tekenen??
Zo heb ik ook gedaan om hem te laten weten... gewoon door mijn gedrag

Ik durf niet om direct NEE te zeggen omdat zijn ziel heel zwak is.
Hij was zo depressief toen hij wist dat het bedrijf van zijn vader niet goed ging.
Het leek dat hij een beetje gestoord was.
Volgens de psichiater is hij nu al normaal (genezen?).
Maar ik blijf bang dat hij weer rare dingen zal doen, als ik hem hard aan pak.

Hoe moet ik hem vertellen dat ik niet van hem hou en dat hij stopt met zo'n e-mail????????

maandag, januari 03, 2005

Beu

Soms zeg ik dat wel, beu...
In een bepaalde situatie is het ook normaal, vind ik.
Maar als je beu bent om te leven, dat vind ik... emm... eng!

Mijn moeder zat te telefoneren met haar zus in Indonesë.
Ze praatten over een vrouw die haar leven wilt beëindigen... in andere woorden zelfmoord plegen.
Die vrouw heeft zoveel verdriet, problemen en zorgen in haar leven, totdat ze denkt, ik kan het niet meer aan.
Ik kan het wel begrijpen hoewel ik een 'goed leven' heb. Goed of niet goed is het ook relatief, maar goed... ik vind dat ik toch een goed leven heb.

Kijk naar de slachtoffers van de tsunami.
Ik zag op de tv een man die alles kwijtgeraakt heeft, vrouw, kinderen, familie en al zijn bezit (en hij bezat ook niet veel). Hij heeft totaal niks meer!!
Mijn vraag, wat kan hij nu doen?
Elke dag kijkt hij rond met een hoop dat hij de lijken van zijn gezin nog kan vinden. Hij zoekt ook familieleden die de ramp misschien overleefd hebben maar het is tevergeefs.
In die situatie zou ik misschien ook geen moed hebben om door te gaan leven. Misschien zou ik zeggen, ik ga liever dood.

'Waarschijnlijk was God ook beu... beu om te zien hoe mensen leven.'
Dat is één zin van een Indonesisch lied.
Volgens mij was God niet beu maar het zou kunnen dat Hij boos was :-(.
Het blijft een vraagteken voor mij.
Ik ben gewoon een mens en ik weet het antwoord ook niet. Niemand weet het...

Ik heb een tekst uit de bijbel...
Ulieden heeft geen verzoeking bevangen dan menselijke;
doch God is getrouw,
Die u niet zal laten verzocht worden boven hetgeen gij vermoogt;
maar Hij zal met de verzoeking ook de uitkomst geven,
opdat gij ze kunt verdragen. (1 Korinthe 10:13)

Ik geloof dat God de verzoekingen nooit toegelaten heeft als we ze niet kunnen dragen.
Hij belooft ook dat Hij de uitkomst zal geven. Soms zien we de uitkomst nog niet.
We zijn af en toe ook ongeduldig om de uitkomst te zien, jammer...
Het is heel erg dat iemand zelfmoord wilt plegen. Misschien heeft die persoon de tekst van 1 Korinthe 10:13 ook nog nooit gehoord of gelezen.

Problemen komen altijd in ons leven, maar ze blijven niet. Op een moment gaan ze ook voorbij.
Niet moedeloos in de problemen. Dat is de 'sleutel'. Als we niet moedeloos zijn, dan kunnen we ook door staan.

zondag, januari 02, 2005

Letten op de tekenen

Vanmorgen ben ik naar de kerk geweest.
Het was erg leuk, ik voelde echt de blijdschap.
Er waren ook veel getuigenissen.

Zr. van Thiel (de vrouw van mijn voorganger) heeft ook een getuigenis.
Ze heeft een klein artikel uit de Telegraaf voorgelezen.
Het gaat om een meisje van 10 jaar (als ik het goed onthouden heb) dat honderden mensen in Thailand gered heeft.

Op 26 december 2004 zijn er veel landen zwaar getroffen door de tsunami, onder andere Thailand en Indonesië (mijn geboorteland).
Dat meisje zag de tekenen van de tsunami. Ze had het van school geleerd.
Ze riep haar moeder en schreeuwde tegen de mensen dat ze weg moesten van het strand.
Een paar minuten later kwamen de hoge golven, die tsunami.

Kinderen van God hebben ook geleerd wat de tekenen van de eindtijd zijn.
Kinderen van God hebben nu ook gezien dat de tekenen duidelijker zijn geworden.
Maar hebben de kinderen van God ook gedaan net als wat het meisje gedaan heeft?
Roepen, schreeuwen, laten weten dat het heel nabij is.... de eindtijd...

Als we goed op de tekenen letten, dan kunnen we veel zielen redden.

Nieuw jaar

Gisterochtend zat ik even te denken aan de komende 12 maanden van dit jaar.
Ja, 12 maanden zijn niet weinig, maar het zal snel voorbij zijn.
In die 12 maanden kan er veel dingen gebeuren, die voor mij nog een raadsel zijn.
Wat zal dit jaar gebeuren?
Zullen mijn familie en ik gezond blijven?
Studeer ik dit jaar af?
Zal ik snel een werk kan vinden?
Hoe is het met de liefde? Kom ik dit jaar de ware tegen? :-)
Zoveel vragen...

Maar ik heb geen voornemens. Dat is mijn gewoonte niet...
Als ik iets goeds wil doen, dan hoeft dat niet alleen in het nieuwjaar te gebeuren, toch?
Elk moment kan een goed moment zijn om iets goeds te doen.

Dus ik ben helemaal begonnen met een blanco.
Ik laat het los, anders kan ik ook niet slapen, als ik te veel aan de toekomst denk.
Maar ik zal ook niet zomaar los laten.
Ik laat het los in Zijn handen, in de handen van de Heer...
Wat er ook gebeuren zal, weet ik maar één ding zeker....
Ik ben veilig in Zijn handen.

zaterdag, januari 01, 2005

Gezegend nieuwjaar 2005

Vandaag is de eerste dag van het nieuwjaar. Gezegend nieuwjaar allemaal!!!
Ik denk dat het een goed moment is om een nieuw weblog te maken.
Dit keer hoop ik dat ik het vol kan houden :-) om berichtjes regelmatig te schrijven, anders moet je mij even herinneren ;-)
Nou ... ik wens je veel leesplezier en vergeet niet om reacties te geven.