maandag, februari 20, 2006

Ik dacht ik het goed heb gedaan

Mijn probleem met mijn vriend is nog niet klaar. Hij blijft still en vertelt niks. Ik heb echt geen flauw idee wat hij heeft in zijn gedachten. Als ik hem vraag of hij nog steeds van mij houdt, zei hij 'Ja'
Maar eerlijke, voel ik het en zie ik het niet meer in onze relatie. En als je me vraagt of ik nog steeds van hem hou, antwoord ik 'Ja, ik houd nog steeds van hem, nog steeds veel, zo veel als we voor het eerst verliefd zijn.'

Er zijn momenten in mijn dagen, als ik alleen ben, denk ik 'O Heer, wat moet ik doen? Ik kan toch niet te lang doorgaan met zo'n relatie. Dit is ongezonde relatie. Hij en ik hebben geen vrede in onze hart. Maar ik wil ook niet zomaar opgeven. Ik wil strijden voor onze relatie, maar hoe?'

Gisteren belde ik weer mijn beste vriend en vroeg 'What do men want from women?'
Hij zei, mannen willen vrouwen die welgesteldheid en steun kunnen geven. Als een man welgesteldheid en steun kan vinden bij een vrouw, dan kan hij alles vertellen en vertrouwen. Dus ik neem een conclusie dan mijn vriend die twee dingen nog niet gevonden heeft bij mij.

Later vroeg ik ook aan hem, 'Als ik ook een bediening wil doen voor God zoals mijn vriend doet, denk ik dat ik hem steun. Als ik niets weet over zijn bediening kan ik hem geen adviezen geven. Maar waarom wil hij niet dat ik ook dezelfde bediening als hem doe?'
Hij vertelde dat mijn vriend dominante karakter heeft (of superieur). Hij wil als de eerste zijn. Misschien deze karakter is niet goed, maar that's not my point. Ik wil dat ik goed doe ondanks hij nog niet goed doet. Dus zei mijn beste vriend, 'Als je hem kan helpen met NIKS doet, waarom niet? Want dat is wat hij wil van jou. Hij wil niet dat je dezelfde bediening doet in de kerk, zoek dan een andere bediening en volg hem niet.'

Dat is heel hard voor mij, dat had ik niet verwacht. Ik heb pas besseffen dat dat wat mijn vriend echt wil dat ik doe. Zoek een andere bediening en volg hem niet. Daarom voelt hij niet comfort bij mij omdat ik veel vraag. Hij is misschien bang dat ik nummer 1 word of beter kan doen dan hij en ik word hoogmoed. Ik dacht dat ik hem goed help, blijkbaar is het helemaal niet.

Ik wil niet nadenken of wat hij wil goed of niet goed is. Wat ik nu wil is dat ik steun kan geven voor hem. Als hij wil dat ik niets doe in zijn bediening, als het echt hem kan helpen, zal ik het echt doen. Dat is ook een bediening voor God in God's ogen. Want als ik door ga met wat ik wilde (dezelfde bediening doen als mijn vriend), voelt hij niet comfort en dat wordt juist een belemmering voor hem in zijn bediening. Dat wil God zeker niet.

Het is moeilijk om te veranderen hoor....

1 opmerking:

Anoniem zei

Het is goed dat je je best doet om te veranderen, om zo een betere relatie te krijgen, zolang je jezelf niet uit het oog verliest. Jij moet ook gewoon jezelf kunnen zijn.

Zorg ervoor dat jij je niet alleen aanpast aan hem, maar dat hij ook hetzelfde doet voor jou.

Jij hebt vast ook vragen aan hem. Doet hij daar ook wat mee?